Я не баялася родаў, як многія цяжарныя дзяўчыны. Я разумела, што ад гэтага не сыдзеш, гэта ўсё роўна адбудзецца. Я не слухала кашмарных гісторый пра роды. Большасць маіх знаёмых, а таксама мама і старэйшая сястра не расказвалі нічога жудаснага пра свае роды. І я зразумела, што патрэбен проста настрой. Настрой на тое, што будзе ўсё добра. Што я змагу «зрабіць гэта».
Калі пачаліся сутычкі, я спакойна пайшла ў душ, прывяла сябе ў парадак. Муж адвёз мяне ў радзільню. У радавой я ўзгадала тэхніку дыхання. Хоць, вы ведаеце, кожная жанчына сама зразумее, як трэба дыхаць, як лягчэй. А вось крычаць не варта, гэта дакладна. Крык толькі зацягвае працэс родаў і робіць горш і маме і дзіцяці. Я не крычала, я дыхала, гучна! І ўвесь час думала, што будзе яшчэ больш балюча. Напэўна, гэта таксама мне дапамагло. Калі чакаеш, болю больш інтэнсіўнай, то тая боль, якую ты адчуваеш у дадзены момант, ці не здаецца нецярпімай. А ўжо калі дзіцятка кладуць табе на грудзі, так уся боль і зусім адразу забываецца.
Ну і яшчэ, вядома, загадзя трэба падрыхтаваць усё, што трэба ўзяць з сабой у радзільню. Бо роды ў большасці пачынаюцца зусім не ў разлічаны тэрмін, што не павінна падарваць вашага спакою. Загадзя даведайцеся ў абраным вамі радзільні спіс неабходных для парадзіхі рэчаў. Збярыце пакеты і пакладзеце дзе-небудзь бліжэй.
Так што, дзяўчынкі, не бойцеся родаў !!! Варта толькі зусім крыху пацярпець і вось яна, доўгачаканая сустрэча з вашым драбком! Хіба не гэтага вы хацелі?
Алена Раманава, спецыяльна для site