- Дрожджы актыўныя сухія (пачак) - 1 Штука
- Вада цёплая - 1 Чашка
- Цукар - 1/2 чайнай лыжкі
- Мука - 2,5 Кубкі
- Аліўкавы алей - 2 чайнай лыжкі
- Соль - 1 Дробка
- Соус для піцы - 1 Шклянка
- Сыр рикотта - 1/2 Кубкі
- Часнок - 2 зубчыка
- Сыр моцарелла - 1,5 Кубкі (цёрты)
- Пармезан - 1/2 Кубкі (цёрты)
У місцы змяшайце дрожджы, цёплую ваду, цукар і паўшклянкі мукі. Змяшайце і адстаўце на 15 хвілін. Праз 15 хвілін дадайце астатнія два шклянкі мукі, аліўкавы алей і соль. Замесіце мяккае цеста (калі цеста будзе прыліпаць да рук і працоўнай паверхні - дадайце яшчэ трохі мукі), сфармуйце з яго шар, пакладзеце ў змазаную алеем міску, накрыйце ручніком і пакіньце ў цёплым месцы на 2 гадзіны. Праз дзве гадзіны раскочваем цеста ў пласт таўшчынёй прыкладна 5 мм. Акуратна надаём тэсту форму сэрцайка, лішняе цеста зразаем нажом. Робім невялікія борцікі. Апырскваюць цеста аліўкавым алеем, пасыпаем здробненым часныком. Змешваем соус для піцы (за адсутнасцю можна выкарыстоўваць звычайны кетчуп) і сыр рикотта да аднастайнасці. Змазваем цеста тоўстым пластом атрыманага падліўкі, зверху шчодра пасыпаем сырам. Не шкадуйце ні падліўкі, ні сыру - піца павінна быць сакавітай. Пры жаданні, можаце дадаць і яшчэ якія-небудзь інгрэдыенты - каўбасу, сасіскі, грыбы, курыцу, гародніна ... Аднак я аддаю перавагу Маргарыту - піцу без дадатковых інгрэдыентаў, толькі цеста, сыр і соус. Выпякаем 10-15 хвілін пры тэмпературы 220 градусаў. Як толькі цеста падрумяніцца, а сыр расплавіцца - значыць, гатова. Прыемнага апетыту! ;) Перад падачай можна пасыпаць свежай зелянінай.
Колькасць порцый: 4