Праблемы шлюбных адносін заключаюцца не толькі ў матэрыяльным плане, але і ў маральным. Усё часцей у сям'і забываецца аб сямейным вольным часе, усё радзей муж пачынае гаварыць прыгожыя словы сваёй жонцы, рабіць ёй кампліменты, падаваць колер не толькі на 8 сакавіка, а проста так па загадзе душы. Жонка забывае аб сваім знешнім абліччы, перастае хваліць жонка за тое, што ён такі ёсць на свеце. Усё гэта ўносіць халоднасць у адносінах і аддаляюцца муж і жонка адзін ад аднаго самі не заўважаючы таго. Вось у гэты момант можа адбыцца страшнае, муж можа загуляў або запіць. Калі жанчына можа доўга трываць і скардзіцца сяброўкам на свайго мужа, то муж не будзе скардзіцца сябрам, ён проста знойдзе сабе там дзе яго любяць і абагрэюць. Бо рыба шукае, дзе глыбей, а мужык дзе лепш.
Калі нараджаюцца дзеці, зноў жа ўзнікае пытанне аб іх выхаванні. Мама заўсёды шкадуе сваё дзіцятка, а бацька стараецца выхаваць правільна, г.зн. караць за правіннасць. Каб гэта не стала чарговы праблемай шлюбных адносін, муж і жонка павінны знайсці нейкі кампраміс, але толькі не на вачах у дзяцей. Разабрацца хто і як хоча выхаваць дзяцей, каб бацька не страціў у вачах дзяцей сваю годнасць, мама ніколі не павінна лезці ў яго выхаванне. Бо па вялікім рахунку, муж усё роўна застаецца гаспадаром у доме.
Адна з нявырашаных праблем ва ўсе часы, гэта адносіны з цешчай і свякрухай. Добра, калі тут усё выдатна, тады сямейныя адносіны будуць квітнець. А калі не, і хто-небудзь з тых, што любяць матуль цешча ці свякроў пачне залазіць у сямейныя адносіны. Тады трэба зноў шукаць выхад з якая стварылася сітуацыі, жонцы пастарацца зразумець свякроў, яна таксама жанчына ў яе таксама ёсць душа і сэрца. Яна не хоча нічога дрэнна зрабіць, але ўжо вельмі моцна любіць свайго сына, а нявестка вечна ўсё робіць не так. Калі свякроў пачынае выказвацца, трэба проста міла ёй усміхацца, і падтакваць, згаджацца з усім што яна кажа. І старацца з ёй пасябраваць, часцей пытацца парады, як лепш зрабіць тое ці іншае. Вось мужу прыйдзецца паскладаней, ён і жонку то не можа зразумець, што ёй увесь час трэба ад яго, а цешчу і пагатоў. Цешча вечна шкадуе сваю дачушку, увесь час прыгаворваючы, што муж ёй трапіўся нікуды не варты. Цешчу можна толькі обаять і даказаць, што ён годны яе дачкі.
Можна шмат пералічваць праблем шлюбных адносін, самае галоўнае ва ўсім гэтым любіць і шанаваць адзін аднаго і памятаць, што ў ЗАГСе вы пакляліся адзін аднаму быць побач у нягоды і ў радасці, у хваробы і здароўі.