Як навучыць дзіця ёсць з лыжкі і іншых сталовых прыбораў

Дзеці - гэта маленькія малпачкі, якія растуць і ў адзін момант хочуць паспрабаваць усё тое, што яны ўжо назіралі шмат разоў. І ўсё часцей будзе гучаць, спачатку жэстамі, а потым і словамі: «Я сам!». Сёння мы пагаворым аб тым, як навучыць дзіця ёсць з лыжкі і іншых сталовых прыбораў.

Ён хоча сам выцерці, зашпіліць, зашнураваць, дацягнуцца да тумбачкі за цацкай. Вы вельмі нават «За» ва ўсіх яго пачынаннях, але калі справа даходзіць да ежы, тут вы глядзіце на ўсё гэта з асцярогай і скептычна. З аднаго боку вам бы і хацелася, вядома, каб ён сам ужо еў, але з іншага боку, гэта брудная вопратка і не толькі яго, а і Ваша, брудны стол, шмат сіл, цярпення і часу, якога і так не хапае, ды яшчэ потым прыбавіцца і дадатковая мыццё, перапрананне, а гэта зноў жа час. Але тым не менш на гэта варта выдаткаваць свой час, і навучыць дзіця правільна карыстацца сталовымі прыборамі, каб потым было не сорамна, што пусцілі гэты працэс на самацёк. Гэта зусім не так складана, галоўнае падыходзіць да гэтага лёгка і своечасова. Назірайце за дзіцем, ён сваімі паводзінамі сам Вам падкажа, калі прыйшоў час і пара пачынаць навучанне.

Прыблізна да 7-8 месяцах дзіця пачынае праяўляць самастойнасць падчас ежы: ён хапае лыжку, кубак, шклянку. Гэта трэба заахвочваць і накіроўваць. Як навучыць дзіця ёсць з лыжкі і іншых прыбораў? Калі Вы купіце дзіцяці прыгожыя сталовыя прыборы, то Вам не давядзецца сілай ўстаўляць лыжку ў яго заціснутыя кулачкі, ён сам яе першы схопіць, застанецца толькі паказаць, як правільна яе трымаць і як правільна яе карыстацца, каб не выпацкацца і ежа трапляла сапраўды па прызначэнні. Для пачатку дзіцяці даюць у руку чайную лыжку і паказваюць, як яе набіраць кашу. Пакуль малы разбірацца з гэтай задачай, пакуль яшчэ такой складанай для яго, Вы можаце дапамагаць яму ў каардынацыі і заадно падкормліваць з другой лыжкі. Спачатку дзіця варочае лыжкай, трымаючы яе ў кулачку, бліжэй да двух гадоў ужо трэба паказваць, як правільна трымаць лыжку і сачыць, каб ён браў яе крыху ніжэй шырокай часткі трыма пальцамі. Важна памятаць, што з лыжкі ядуць, падносячы яе бокам да рота, ня засоўваючы ў рот цалкам і цалкам, і ня асцярожнічаюць, спрабуючы толькі з краю ўхапіць. Тут важная залатая сярэдзіна. Памятаеце, што дзіця пазнае свет праз Вас, таму вельмі шмат паводзіць сябе як малпы, проста пакажыце яму прыклад. Калі дзіця навучыцца ёсць сам кашу, яму можна даваць самастойна есці суп. Важна памятаць, што першыя стравы зачэрпваюць лыжкай ня па кірунку да сябе, а ад сябе.

Другім выпрабаваннем для яго і для Вас стане відэлец. Для яго гэта наогул не толькі новы і складаны прыбор, а да ўсяго іншага яшчэ нязведанае, таму ў Вашых задачай прыбавіцца яшчэ адна: ўсачыць, каб дзіця не параніў сам сябе. Да відэльцу дзіцяці пачынаюць прывучаць дзесьці з 3-х гадоў менавіта па гэтай прычыне, каб разумеў небяспеку. Лепш купіць малому маленькую і не вельмі вострую відэлец. Паказаць і расказаць, што ў залежнасці ад таго, якую ежу, Вы ясьце, у залежнасці ад гэтага, як трымаць відэлец. Што калі гэтае мяса - то зубчыкамі ўніз і прышпільвае пад вуглом да плоскасці талеркі, каб відэлец не саслізнула і змесціва талеркі ня распырскаць на стол. Калі гэта кашы або бульбачка пюрэ, то трэба відэльцу дапамагаць кавалачкам хлеба, як бы падштурхоўваючы еду на відэлец. Ёсць стравы, якія, каб зручна ёсць, неабходна папярэдне нарэзаць. Трэба сачыць за тым, каб дзіця не спрабаваў замяніць нож відэльцам. Калі амлет яшчэ можна падзяліць відэльцам і гэта будзе прыгожа эстэтычна і без шкоды, то з кавалкам мяса так ужо не атрымаецца зрабіць. Таму трэба прывучаць дзіця і да нажа. Адзінае АЛЕ, гэта тое, што адначасова Вам прыйдзецца вучыць дзіця карыстацца відэльцам левай рукой і пры гэтым адначасова з нажом. Глядзіце ўважліва, каб відэлец і нож трымаў дзіця пад вуглом, каб відэльцам прытрымліваў ежу і не спяшаўся. Галоўнае, каб атрымалася, а з якога разу - гэта ўсё роўна. Зрабіце навучанне вясёлым баўленнем часу. Па чарзе адразайце па кавалачку і глядзіце, у каго лепш атрымацца (натуральна, што Вы павінны хваліць, але пры гэтым не рабіце няправільна, бо Ваша мэта навучыць, а не пацешыць самалюбства). Калі дзіця капрызіць з-за таго, што ў яго не атрымліваецца і таму просіць Вас гэта зрабіць, ідзеце на хітрасць, адцягніцеся тэрмінова на што-небудзь ці дапамажыце яму сваімі рукамі паверсе яго, а наступны кавалак ён, ужо натхнёны, сам пачне спрабаваць рэзаць .

Па заканчэнні трапезы прызвычаіце дзіцяці брудныя прыборы складваць на талерцы, а не на абрусы. І наогул, прывучайце яго з дзяцінства да таго, што паглынанне ежы - гэта не проста спосаб не застацца галодным, а нейкі рытуал, які можа прыносіць не толькі фізіялагічнае, але і эстэтычнае задавальненне. Бо куды прыемней глядзець на культурна паглынальнага ежу чалавека, чым на «чалавека-свінню», які паглынае ежу рукамі і ўвесь у ёй выпацканымі.

Кушайте на здароўе, правільна і вучыце гэтаму сваіх малых, бо зараз вы ведаеце, як навучыць дзіця ёсць з лыжкі і іншых сталовых прыбораў.