Лячэнне боляў у вобласці селязёнкі

На пачатковых стадыях развіцця пухліны селязёнкі арганізм чалавека можа не выклікаць ніякіх боляў і прыкмет развіцця захворвання. Хвароба працякае павольна і прымае зацяжны характар. Пры адукацыі і росце вузлоў пухліны чалавек можа адчуваць цяжар і тупую боль у левым падрабрынні. Давайце разгледзім асноўныя прычыны з'яўлення хваравітых адчуванняў і лячэнне боляў у вобласці селязёнкі народнымі сродкамі.

Прычыны з'яўлення боляў.

Болі ў вобласці селязёнкі ўзнікаюць пры розных захворваннях: тулярэміі, бруцэлёз, пранцах, малярыі, язве, сыпнога і брушным тыфе, інфекцыйным монануклеёзе, вірусным гепатыце, сэпсісе і многіх іншых захворваннях.

Таксама прычынай з'яўлення боляў можа з'яўляцца пашкоджанне селязёнкі (адкрытае і закрытае). Адкрытае пашкоджанне селязёнкі утвараецца ў выніку колатых, агнястрэльных, рэжучыя раненняў. Закрытыя пашкоджанні звязаны з падзеннямі, ўдарамі ў левае ніжняе падрабрынні і пераломамі рэбраў. Такія пашкоджанні могуць суправаджацца частковым або поўным адрывам селязёнкі, а ускладненнем пры такіх пашкоджаннях можа стаць крывацёк у брушную паражніну.

Яшчэ адной прычынай з'яўлення боляў у раёне селязёнкі можа быць абсцэс (гнойнае запаленне тканін) селязёнкі, які ўзнікае пры такіх захворваннях, як эндакардыт або сальманелёз, калі пачынае ўтварацца бактэрыямі (пранікненне ў кроў шкоднасных бактэрый). Сімптомы выяўляюцца ў выглядзе боляў у верхняй левай частцы грудной клеткі і жывата, а таксама можа з'явіцца ліхаманка.

Тромбаэмбаліі ў артэрыях селязёнкі можа прывесці да яе інфаркту. Сімптомы хваробы: боль у вобласьці левага падрабрыння - узмацняецца пры ўдыху. Пры пачатковых стадыях адукацыі тромбаў чалавек можа не адчуваць ніякіх боляў.

Сухоты селязёнкі сустракаецца вельмі рэдка, і хвароба працякае практычна без сімптомаў.

Злаякасныя і дабраякасныя пухліны селязёнкі сустракаюцца вельмі рэдка.

Лячэнне боляў.

Лячэнне селязёнкі хмелем памяншае пухліна. Для падрыхтоўкі выкарыстоўваюцца шышкі хмелю. У шклянку кіпеню неабходна дадаць 10 г гузоў звычайнага хмеля. Ахінуць і настойваць на працягу 30 хвілін. Прымаць атрыманы настой рэкамендуецца па 1-2 ст. л. тройчы ў суткі. Сапраўдныя гузы можна прыкладваць да апухлай селязёнцы.

Першы спосаб падрыхтоўкі: 20 г цыкорыя заліваюць шклянкай кіпеню, накрываюць і настойваюць 40 хвілін. Прымаюць тройчы ў суткі па 2 сталовых лыжкі. Другі спосаб падрыхтоўкі: (можна ўжываць у якасці напою, які прадаюць ў многіх крамах) 1/3 чайнай лыжкі цыкорыя варта разбавіць гарачай вадой.

Горкую серабрыстую палын (1 чайную лыжку) дадаць у ёмістасць, якая змяшчае 2 шклянкі кіпеню. Настойваць на працягу 40 хвілін у шчыльна ахінуць стане. Пасля настой працаджваюць. Прымаюць за паўгадзіны да прыёму ежы, тройчы ў суткі па чвэрці шклянкі. Настой можна прымаць як напой з цукрам або мёдам.

Для падрыхтоўкі выкарыстоўваюць корань мыльніка і кару вярбы. У роўных прапорцыях іх здрабняюць і змешваюць. Сумесь заліваюць 1 літрам халоднай вады, даводзяць да кіпення і кіпяцяць на працягу 15 хвілін. Затым адвар здымаюць з агню, ахінаюць і даюць настаяцца на працягу гадзіны, пасля адвар працаджваюць. Прымаць варта па адным шклянцы тройчы ў суткі.

У роўных прапорцыях змешваюць кветкі календулы і кветкі крываўніка. Сумесь заліваюць 500 мл кіпеню, ахінаюць і настойваюць 40 хвілін. Затым працаджваюць. Прымаюць два разы за суткі па 1/3 шклянкі.

Такі настой можна прымаць у якасці напою, напрыклад, як чай, тройчы ў суткі па адным шклянцы. Для падрыхтоўкі неабходна змяшаць у роўных прапорцыях трохкаляровага фіялку, яснотку (глухая крапіва), суніцу і чараду. 20 г сумесі заліваюць 500 мл кіпеню і настойваюць на ахінуць стане на працягу гадзіны. Затым настой працаджваюць і прымаюць.

Вельмі часта прымаецца пры пухліны селязёнкі. Выкарыстоўваюцца лісце крапівы, лісце трыпутніка і лісце шалвеі. Для падрыхтоўкі неабходна іх здрабніць у роўных прапорцыях. Прымаюць у выглядзе здробненага сухога парашка тройчы ў суткі па 1/3 чайнай лыжкі.