Канфлікты дзяцей дашкольнага ўзросту

Наогул, не варта часта ўмешвацца ў канфлікты дзяцей дашкольнага ўзросту. Трэба зрабіць так, каб дзіця самастойна шукаў з іх шляхі выхаду. Таму што гэты вопыт для дзяцей вельмі важны. З гэтага моманту пачынаецца ўменне дзіцяці будаваць адносіны з чужымі людзьмі. А пасля трэба сітуацыю, якая склалася абмеркаваць, яе прычыну, ці магчымыя іншыя шляхі для яе вырашэння і абавязкова неабходна пахваліць дзіця за тое, што ён самастойна знайшоў выйсце з канфлікту.

Напэўна, няма такіх бацькоў, якія б не сутыкнуліся з такой сітуацыяй:

Вы з дзіцем выходзіце шпацыраваць, ідзяце на пляцоўку, у пясочніцу, пагуляўшы, ваш дзіця доўга збірае свае любімыя цацкі. У гэты час чужой дзіця спрабуе адабраць цацкі ў вашага малога, ці ваш дзіця хоча пагуляць чужымі цацкамі, а наўзамен у лоб атрымлівае саўком ці яшчэ горш, пяском у вочы. На вашыя заўвагі з нагоды паводзін дзіцяці мама яго гаворыць з мілай усмешкай, што выхоўвае свайго малога па новай методыцы, пры якой нельга сваім дзецям да пяці гадоў нічога забараняць.

А бывае наадварот, ваш дзіця з мілага анёла ператвараецца ў чарцяня, пачынае заводзіць ўсіх малых, якія корпаюцца ў гэтай жа пясочніцы, і вы пад крыкі абураных матуль вымушаныя бегчы, абяцаючы пры гэтым зладзіць дома чосу свайму дзіцяці.

Як жа быць, каб кожны раз шпацыр не станавілася выпрабаваннем на крэпасць нерваў?

Калі дзіця не хоча гуляць з іншымі дзецьмі

Не прымушайце. У кожнага дзіцяці ёсць уласны рытм ўваходжання ў новы для яго калектыў - хто-то адразу становіцца завадатарам, а каму-то спачатку трэба здалёку прыгледзецца, паспрабаваць асцярожна пасябраваць, а ўжо пасля гэтага можа і пагуляць разам. Таму, калі ваш дзіця цягне вас ад кампаніі малых, сьледам за ім. Калі прыйдзе час, ён будзе сам несціся ў агульную кампанію дзетак, а вы зможаце пачытаць кніжку на лаўцы.

Да гульні ў калектыве старайцеся прывучаць яго вельмі асцярожна, вучыце яго сваім прыкладам. Напрыклад, падыдзіце да чужога дзіцяці і павітайцеся, спытаеце ў яго, як яго завуць, скажыце гэтаму дзіцяці, як клічуць вашага малога і спытаеце дазволу з ім пагуляць, і калі ўсё ж маляня пачне супраціўляцца - не трэба настойваць на сумеснай гульні. Вы падасце прыклад свайму дзіцяці, паважаючы інтарэсы іншага малога. Свайму драбку дасце зразумець, што будуць улічаныя і яго інтарэсы таксама. Спачатку старайцеся гуляць з аднымі дзецьмі, каб ваш дзіця не сутыкаўся з новымі асобамі, калі ён вельмі цяжка ўліваецца ў калектыў.

Асноўны прынцып - не настойваючы, паступова, прытрымлівайцеся за тэмпам вашага дзіцяці.

У вашага дзіцяці зламалі Палесьсі або адабралі ягоную цацкі

Галоўнае - спакой. Паглядзіце спачатку на тое, як на сітуацыю рэагуе ваш дзіця. Вельмі часта тое, што мы ўспрымаем за несправядлівасць, дзіцяці такім не здаецца. Можа, у гэты раз ён і не супраць сам падзяліцца цацкамі. Вядома, калі такая сітуацыя паўтараецца кожны раз і ваш дзіця для ўсяго двара выступае спонсарам, то тут трэба задумацца над тым, чаму гэта адбываецца. Калі дзіця не можа самастойна справіцца з такой сітуацыяй і слёзы ўжо напаўняюць вочы, вазьміце сітуацыю, якая склалася ў свае рукі. Разам з ім падыдзіце да захопніку, ветліва і спакойна папытаеце яго вярнуць або памяняць цацку, паспрабуйце ў яго наўзамен ўзяць іншую. Прапануеце сваю іншую цацку, калі вашаму дзіцяці патрэбна менавіта тая. Калі не дапамагае, на дапамогу паклічце яго маму, але пры гэтым устрымайцеся ад папрокаў, каб ні сабе, ні свайму дзіцяці не сапсаваць шпацыр.

Ваш дзіця гуляе з іншымі дзецьмі, але не хоча з імі нічым дзяліцца

І хай ён не дзеліцца. Ці можа быць вам становіцца сорамна за тое, што вашага дзіцяці расцэняць як скнара? Але гэта толькі ваша ўспрыманне. Маленькі дзіця з'яўляецца эгаістам. Цацкі для дзіцяці з'яўляюцца яго скарбам. Самі б вы падзяліліся сваёй кажушком з каштоўнага футра або брыльянтавымі ўпрыгожваннямі? І не адбівалі, ні ў якім разе, і ня аддавайце цацкі дзіцяці пагуляць іншым дзецям, нават калі яны па ўзросце малодшай вашага. У дадзеным выпадку для свайго дзіцяці вы становіцеся проста здраднікам. Атрымліваецца, што вы становіцеся на бок чужога захопніка. Замест гэтага іншаму дзіцяці растлумачыце, што для вашага дзіцяці гэта любімая цацка, і папытаеце яго не браць гэтую цацку. Прапануеце яму наўзамен іншую цацку. Калі ж ваша дзіця прапануе іншаму малышу пагуляць сваімі цацкамі, абавязкова пахваліце ​​яго. Ён паступова ўсведамляе «выгаду» таго, што можна дзяліцца.

Ваша дзіця - забіяка і задзіра

Як толькі вы з'яўляецеся, іншыя матулі збіраюць цацкі і шукаюць для прагулкі іншае месца? Не імкніцеся шпацыраваць з дзіцем у адасобленых месцах. Можа, ён яшчэ проста маленькі і не ўмее ўлічваць пачуцці і інтарэсы навакольных, і таму пастаянна адбываюцца канфлікты з дзецьмі. Вучыце маляняці ўзаемадзейнічаць у калектыве. Увесь час каментуйце і тлумачце яму пра тое, што адбываецца. Каб пазбегнуць канфлікту паміж дзецьмі, то, як толькі вы ўбачыце, што ваш дзіця хоча зладзіць бойку або адабраць чужую цацку, адразу спыняйце яго і тлумачце, чаму гэтага рабіць нельга. Вучыце яго мяняцца, а не адбіраць. Прасіць прабачэння самі і дзіцяці свайго вучыце прасіць прабачэння, калі раптам ён пакрыўдзіў іншага кагосьці. Калі ж не дапамагаюць ўгаворы, пераключыце свайго малога на іншы занятак, пагуляйце з ім у іншую гульню. Растлумачце, з-за чаго вы так паступілі. Растлумачыце яму, што калі ён будзе працягваць сябе так паводзіць, вам прыйдзецца пайсці дадому. Але пры гэтым не пагражаў яму, а менавіта растлумачвайце. Прыдумайце яму цікавую гульню са звяркі, чалавечкамі, машынкамі ў гэтай жа пясочніцы, каб побач ён гуляў з іншымі дзецьмі і цацкамі, але заняты быў сваёй справай. Дзеці ў сілу свайго дашкольнага ўзросту яшчэ не могуць зразумець, што адзін аднаму яны прычыняюць боль. Таму трэба часцей тлумачыць ім гэта.