Дзіма Білан: інтэрв'ю

Што тычыцца чутак і здагадак, так Дзіма зусім не супраць абмеркаваць іх і развеяць. Ён перакананы, што няма пытання, якім яго можна загнаць у кут, таму ён заўсёды адказвае сумленна і шчыра. Стыльны, упэўнены, уладальнік шматлікіх музычных узнагарод і званняў, Дзіма Білан, аказваецца, - тонкая, рамантычная і адчувальная натура!
Дзіма, на старце кар'еры цябе параўноўвалі з Валерыем Леонтьевым ...
Ведаеце, з кім мяне толькі не параўноўвалі! .. А я, хоць і за грэбліва не стану. Вельмі паважаю тых артыстаў, якія ўжо гадоў 20 на сцэне. Гэты «ўзрост» - галоўны паказчык іх таленту, інакш яны пагарэлі бы пару гадоў, ды і перагарэла ... Акрамя таго, гэта кажа і аб іх сіле волі. Шоў-бізнэс - вельмі спецыфічны і складаны свет, у ім цяжка жыць, таму што вельмі шмат крывадушнасці і цынізму. Але часам па-іншаму проста нельга.

Што ты маеш на ўвазе? Ёсць прыклады?
Распавяду вам адну гісторыю, вельмі паказальную. Некалькі гадоў таму ў мяне быў тур у Казахстане, я ляцеў туды на канцэрт. А якраз у гэты дзень загінуў бас-гітарыст гурта «А-Студыё» Баглан Садвакасов. Я добра яго ведаў, і мая каманда таксама. І вось я апынуўся перад складаным выбарам: пайшоў з жыцця блізкі чалавек, гэта вельмі сур'ёзна, але людзі, якія купілі білеты, і прыйшлі на мой канцэрт, - не вінаватыя. Ўнутрана табе не да ўсмешак, ты яшчэ перажываеш гэты кашмар, але разумееш, што трэба ісці на сцэну і працаваць ... Прыкладаў на самай справе шмат, хай не ўсе настолькі трагічныя, але часта апыняешся перад складаным выбарам. Гэта адбываецца, калі сутыкаешся з тым, што ўнутры табе вельмі некамфортна, няўтульна, аднак у цябе ёсць абавязак - перад публікай, гледачамі. Таму я кажу, што шоў-бізнэс - дастаткова складаная штука. Так, а яшчэ ўсялякія закулісныя інтрыгі, шпількі ў адрас адзін аднаго ...

Дарэчы, раскажы, як здарылася прымірэнне з Філіпам Кіркоравым, з якім ты доўгі час быў у сварцы?
Прызнаю, доўгі час я ставіўся да Піліпа з прадузятасцю. Але неяк на вольным часе сеў і прааналізаваў усе, што гэты чалавек зрабіў і чаго дасягнуў - і маё стаўленне да яго ў корані змянілася. А потым час паехалі ў Грэцыю адпачыць на выходныя. Там сустрэліся і па-сумленнаму пагаварылі аб накипевшем. Раптам аказалася, што лёгка знаходзім агульную мову. І я яму прапанаваў праспяваць разам адну з маіх песень -Rocket Man. Кіркораў пагадзіўся. Я зразумеў: тыя хмары, якія азмрочвалі нашы адносіны, былі ўсяго толькі следствам яго поўнай паглыбленасці ў творчасць. А ў гэтым пытанні ў нас значна больш кропак судотыку, чым падзяляюць фактараў!

Дзім, табе хіба патрэбна дадатковая рэклама? І так, здаецца, што ў шоў-бізнэсе няма больш нікога, акрамя Білана ...
Гэта не піяр, гэта творчы саюз. Нам цікава паспрабаваць такі дуэт - і мы гэта зробім. Што тычыцца вядомасці ... Я вам скажу без лішняй сціпласці: лічу яе заслужанай. У свой час я вельмі шмат працаваў, значна больш, чым звычайны артыст, літаральна араў. Было велізарная колькасць тураў, і на кожным з канцэртаў трэба было два з паловай гадзіны выкладвацца па поўнай, каб ніхто потым не сказаў: «Мы думалі, будзе лепш ...» У шоў здымаўся, у мюзіклах.

Гэта ўсё цяжка, але яно таго каштавала, праўда ж? Мы ўсё аб працы ды аб працы, а раскажы, як ты аддаеш перавагу адпачываць?
Імкнуся знаходзіць рэчы, якія натхняюць і дазваляюць расслабіцца. Напрыклад, люблю проста глядзець на прыгожыя краявіды.
Маеш на ўвазе якія-небудзь экзатычныя Мальдывы?
Не абавязкова. Люблю бываць на Байкале - дзіўнае месца, адпачываць там выдатна, гэты край вельмі зараджае энергіяй. Але лепшы адпачынак для мяне, калі шчыра, - гэта час, які я магу правесці з блізкімі людзьмі.

Ты любіш сямейныя святы?
Да! Больш за ўсё - Новы год! Ён ужо хутка, дачакацца не магу. Гэта так выдатна, я люблю салата аліўе, які ў гэты дзень рыхтуе практычна кожная сям'я, атрымліваю асалоду ад атмасферай ўсеагульнага шчасця. Вось увесь год мы, у сваіх праблемах, а ў гэты, свята становімся роўнымі, шчырымі.
Ох, які ты рамантык, аказваецца! А самы прыемны падарунак з дзяцінства памятаеш?
Вядома! Я тады быў у бабулі, прачнуўся ў першую раніцу новага года - а ў мяне пад падушкай ляжыць канструктар. Я быў настолькі шчаслівы, што шчыра паверыў: цуды здараюцца! Усё роўна, з чыёй-то дапамогай або самі па сабе. І, дарэчы, так лічу да гэтага часу!