Ці можна дараваць здраду?

Так ужо склалася, што здрада перш за ўсё асацыюецца з здрадай. Але чаму гэтая мімалётная сувязь парой руйнуе нават самыя моцныя адносіны? Чаму людзі, змяняючы, не даруюць гэтага іншым? Пытанняў шмат, а даць на іх адказы не можа ніхто.

Здрада, мабыць, самае страшнае і непажаданае, што можа быць у адносінах. І калі партнёр змяняе, боль і пакуты, злосць і нянавісць раздзіраюць чалавека. У такой сітуацыі вельмі складана, але неабходна прымусіць сябе супакоіцца і не паддавацца эмоцыям. Бо гнеў, як вядома, не самы лепшы дарадца. І каб не наламаць дроў, трэба рацыянальна ўсё абдумаць і зразумець. Гэтак жа не варта даведвацца ўсе падрабязнасці таго, што здарылася. Навошта вам трэба гэта ведаць? Навошта сабе рабіць яшчэ горш? Бо пагадзіцеся, нашмат лягчэй дараваць факт здрады, чым яшчэ і ўсе падрабязнасці, якія потым доўгі час будуць вас мучыць. Здрадзе няма апраўдання, гэта заўсёды амаральна і амаральна. Але ўсё ж вельмі многіх хвалюе пытанне: калі ўсё ж гэта адбылося, ці можна дараваць здраду?

На гэты конт існуе мноства меркаванняў. Адны схіляюцца да таго, што калі зрабіў раз, то так будзе і далей. Іншыя ж прапануюць даць шанец. У любым выпадку трэба выразна засвоіць, што ў здрадзе ў большай ступені вінаваты не той партнёр, які змяніў. Так, менавіта так. Бо людзі не змяняюць проста так, значыць іх нешта не задавальняла ў дзеяннях партнёра, чагосьці не хапала. Таму трэба разабрацца ў сабе і прабачыць не партнёра, а сябе. Дараваць за тое, што не імкнуліся палепшыць адносіны. І калі чалавек гэта ўсведамляе, у яго з'явіцца шанец усё выправіць і вярнуць страчанае шчасце і пагаслі пачуцці.

Існуе меркаванне, што на здраду штурхае аднастайнасць, што рана ці позна ўсё «ходзяць налева». Гэта ў корані няправільна. Хто перашкаджае разнастаіць сваё жыццё і абнаўляць адносіны? Для гэтага трэба толькі жаданне і трошкі фантазіі. Паспрабуйце параўнаць здраду са звальненнем з працы. Хіба звальняюць ініцыятыўных супрацоўнікаў, якія сваімі дзеяннямі дапамагаюць развівацца арганізацыі? Канешне не. Або іншы прыклад. Вы будзеце хадзіць у кінатэатр, у якім круцяць адзін і той жа фільм кожны дзень? Натуральна, вы будзеце шукаць разнастайнасць. Таму калі вашы адносіны ўяўляюць сабой строгі план, які нельга парушаць і якога трэба прытрымлівацца, то партнёр натуральна пойдзе ў пошуках новых адчуванняў. А бо іх можна абнаўляць разам. Існуе вялікая колькасць варыянтаў, як выплюхнуць адрэналін. Гэта можа быць і скачок з парашутам, і паход у горы, і прагулка на цеплаходзе. Усё залежыць ад вашых пераваг.

І калі вы даруеце здраду партнёра толькі на словах, не разабраўшыся ў сабе, то такія адносіны ўсё роўна доўга не працягнуць. Рана ці позна ім так ці інакш трэба будзе скончыцца. Бо ў гэтым выпадку партнёр не зможа вас ні ў чым папракнуць, пазначыць на вашыя недахопы, так як злосць і нянавісць будуць працягваць кіпець і вы на любой яго папрок будзеце адказваць, выплюхваючы свае эмоцыі. Гэтак жа партнёру пастаянна будуць нагадваць пра ягоны ўчынак, і ён вырашыць, што прасцей і лепш пачаць новыя адносіны, якія не будуць стамляць, у якіх не будзе пастаянных сварак і праверак.

Памылкі і недахопы трэба шукаць у сабе. І наогул здрада - гэта як хвароба. Лепш прадухіліць. Не чакайце, калі ваш партнёр пачне расчароўвацца ў адносінах, дзейнічайце адразу. Бо цалкам лагічна, што калі не будзе падстаў, не будзе і здрады. Старайцеся адгадваць жаданні каханага чалавека, калі не атрымліваецца, то ў рэшце рэшт пазнавайце іх. І дзейнічайце. І тады ваша жыццё і вашыя адносіны будуць прыносіць вам толькі шчасце і радасць, і вы не будзеце задавацца пытаннем, трэба дараваць здраду ці не.