Пра шкоду жавальнага мармеладу

Такое жаданае для многіх дзяцей і дарослых ласунак, як жавальны мармелад, з'явілася даўно, дзесьці ў сярэдзіне дзевятнаццатага стагоддзя ў Амерыцы. Яно адразу спадабалася пакупнікам, дзякуючы сваім прыемным смакавых якасцях, а таксама спраўнасцю ў захоўванні, бо жавальны мармелад не раставаў і нават не прыліпаў да рук. А вось у Расіі гэты прадукт з'явіўся значна пазней - у 90-х гадах дваццатага стагоддзя, хоць у Еўропе пра яго даведаліся ўжо ў пачатку дваццатага стагоддзя.

Хутка сцяміўшы, што вытворчасць жавальнага мармеладу прынясе велізарную прыбытак, вытворцы пачалі з таго, што сталі пастаўляць яго арміі, у якасці дадаткаў да Пайк салдат. Ім ён прыйшоўся да спадобы, а неўзабаве стаў папулярны і сярод грамадзянскага насельніцтва. За многія гады было створана мноства розных гатункаў жавальнага мармеладу, гандаль ім распаўсюдзілася вельмі хутка, бо не аднаму пакаленню амерыканцаў ён падабаўся.

Цяпер вытворчасць жавальнага мармеладу дастаткова развіта і вытворцы запэўніваюць спажыўцоў у яго карыснасці, а не толькі добрых смакавых якасцях. Аднак ці праўда гэта? У апошні час часта сталі казаць пра шкоду жавальнага мармеладу. Таму, у першую чаргу, варта разабрацца якія менавіта рэчывы ўваходзяць у склад жавальнага мармеладу.

Такім чынам, сярод мноства кампанентаў, якія ўваходзяць у склад жавальнага мармеладу, асноўнымі можна лічыць агар-агар і пекцін (як правіла, штучны). Гэтыя рэчывы з'яўляюцца желеобразующими. Акрамя таго ў склад уваходзяць цукар, розныя смакавыя дадаткі і араматызатары, некаторыя кансерванты, патака і фарбавальнікі.

Вытворцы называюць такі мармелад карысным, запэўніваючы, што ён нізкакаларыйных, бо ў ім утрымліваецца значна менш тлушчаў, чым у іншых ласунках (на 100 грам прадукту усяго каля 321 ккал). Аднак не варта забываць, што ў ім прысутнічае шмат цукру альбо яго заменнікаў, а гэта ўжо ставіць пад сумнеў наяўнасць карысці ад ужывання мармеладу.

Вытворцы не хаваюць, што карысці для здароўя ад фарбавальнікаў і араматызатараў ніякай няма, але яны запэўніваюць, што і шкоды гэтыя рэчывы не прыносяць. Па іх словах усё, што лічыцца «ідэнтычным натуральнаму» па сваіх уласцівасцях з'яўляецца сапраўды такім жа, як і ў натуральных рэчывах, аднак каштуе значна танней.

Паспрабуем разабрацца ў тым, якую шкоду можа прынесці жавальны мармелад.

Як ужо раней было сказана, у склад жавальнага мармеладу замест натуральнага пекціну часцей за ўсё дадаюць штучны. Яго вытворчасць адбываецца ў некалькі даволі складаных этапаў з даданнем розных кіслот і іншых хімічных рэчываў. Натуральна, карысці, як ад натуральнага пекціну, чакаць не даводзіцца, аднак варта заўважыць, што ў невялікіх колькасцях штучны пекцін не прынясе шмат шкоды.

Багацце цукру, свінога жэлаціну і штучнага пекціну ў складзе мармеладу не так страшна, але акрамя ўсяго пералічанага, у склад уваходзяць такія хімічныя рэчывы, як фарбавальнікі, кансерванты і араматызатары. Ніякай карысці яны ўжо сапраўды не нясуць. Для таго, каб жавальны мармелад не раставаў і ня ліпаў да рук, быў гладкім і бліскучым, у яго дадаюць спецыяльную воскожировую сумесь. Яна складае 90% пакрыцця мармеладу. У натуральных кампанентах (раслінным тлушчы і воску), якія ўваходзяць у яе склад ёсць шмат карысці для здароўя, аднак і раслінныя тлушчы вырабляюцца цяпер далёка не без прымянення шкодных дабавак.

Варта таксама адзначыць, што якаснымі вытворцы прызнаюць гатункі мармеладу, якія зроблены на аснове толькі натуральных садавіны. Але гэта яшчэ не значыць, што і іх можна ўжываць у ежу ў вялікай колькасці. Нават такі мармелад - гэта ўсяго толькі ласунак, трэба ведаць меру.

Мармелад прызнаны найменш шкоднай саладосцю многімі дыетолагамі. Таму не варта адмаўляць сабе ў яго ўжыванні, аднак трэба правільна яго выбіраць. Старанна вывучыўшы склад і не знайшоўшы там штучных дабавак, можна даваць такі мармелад нават дзецям з двухгадовага ўзросту, але толькі пасля ежы і ў вельмі невялікіх колькасцях.

Звычайны мармелад, у адрозненне ад жавальнага, больш карысна, часцей за ўсё не перапоўнены штучнымі хімічнымі дадаткамі, таму дзецям пераважней даваць менавіта яго. Прынамсі, ён больш бяспечны.