Праблема гульняманія і яе наступствы

На сённяшні дзень у нашай краіне вельмі востра стаіць пытанне гульняманіі, паколькі ўсё больш колькасці моладзі захоплівае дадзеная залежнасць. Гульняманія - гэта хваравіты стан, пры якім чалавек не можа самастойна пазбавіцца ад моцнага жадання гуляць.

Аддзеламі даследаванняў, якія займаюцца вывучэннем праблем гульняманіі і яе наступстваў на грамадства зрабілі выснову, што ў асноўным становяцца залежнымі гульняманіі тыя людзі, якія жадаюць вельмі хутка і лёгка палепшыць сваё фінансавае стан. Але гэты пункт погляду не ўсё падзяляюць, паколькі сярод гульцоў вельмі шмат сустракаюцца людзей дастаткова забяспечаных. Таму многія спецыялісты не падзяляюць пункт гледжання, што асноўнай прычынай з'яўляецца жаданне паправіць сваё фінансавае становішча.

Ёсць людзі, якія зусім абыякава ставяцца да азартных гульняў, а некаторыя вельмі эмацыйна. Якраз другая катэгорыя людзей з неўраўнаважанай нервовай сістэмай і становяцца ахвярамі гульняманіі. Такія людзі такое пачуццё рызыкі, якое прыраўноўваецца па сваёй інтэнсіўнасці да мацнейшай эйфарыі. Таму на сённяшні дзень праблему гульняманіі ставяць на адзін узровень з такімі агульнасусветнымі праблемамі як наркаманія, таксікаманія і алкагалізм.

Сучасныя даследаванні ў галіне гульняманіі далі некаторыя вынікі, якія дазваляюць судзіць нам пра прычыны такой моцнай цягі да азартных гульняў. Кваліфікаваныя спецыялісты ў гэтай галіне паведамляюць, што падчас заняткі азартнымі гульнямі ў кроў чалавека паступае сінтэзаваныя мозгам так званыя гармоны задавальнення (эндарфіны). Менавіта эндарфіны прымушаюць гульца пастаянна адчуваць задавальненне ад працэсу гульні, прычым вынік гульні для такіх залежных людзей не гэтак важны. Таму пры нават самым вялікім выйгрышы гульняманы не могуць спыніцца.

Спецыялісты ў галіне вывучэння псіхалогіі чалавека вылучаюць некалькі ўзроўняў развіцця дадзенай залежнасці. На першым узроўні чалавек гуляе толькі з цікаўнасці, пры гэтым спадзеючыся на выйгрыш. Затым прайграўшы пэўную суму грошай, гульняман працягвае гуляць, у надзеі адыграць прайграную суму. На наступных узроўнях гульняманіі чалавека ўсё больш адольвае пачуццё чакання вялікага выйгрышу і ўсё складаней становіцца адмовіцца ад жадання пагуляць. Навукоўцам складана адказаць на пытанне калі чалавек ужо цалкам становіцца залежным да гульні. Напэўна, тады калі гульняман незалежна на выказванні і пажаданням свих сяброў, блізкіх і сваякоў ўсё ж такі ідзе ў казіно або гульнявой клуб. У далейшым пры пастаянных пройгрышаў гульняман становіцца больш раздражняльным і агрэсіўным, пачынаюцца скандалы ў сям'і, з'яўляюцца праблемы на працы. І ў выніку страта сям'і і працы.

Самае цікавае ў якая склалася сітуацыі тое, што такія залежныя людзі выдатна разумеюць, што толькі яны вінаватыя ў дадзенай праблемы і нават пастаянна просяць і моляць аб прабачэнні і абяцаюць, што больш не будуць гуляць, але гэта толькі да таго часу, пакуль не ўбачаць казіно ці гульнявой клуб.

У рэшце рэшт страта сваіх блізкіх і перспектыўнай працы прымушае чалавека ўпасці ў найглыбейшую дэпрэсію і нават да думак пра суіцыд або здзяйснення злачынства.

Асабліва трывожна тое, што дадзеным захворваннем ўсё больш захворваюць дзеці і падлеткі.

Як жа пазбавіцца ад такой разбуральнай асобу залежнасці?

Для таго, каб пазбавіцца ад гэтага захворвання патрэбен вельмі моцны эмацыйны стымул, які стане большай дамінантай, чым гульня. У якасці прыкладу можна прапанаваць скачкі з парашутам, скачкі з вышкі, гарналыжны спорт, сёрфінг або альпінізм. Калі ні адно з захапленняў яго не цікавіць, то неабходная кансультацыя псіхолага.