Першыя кнігі і Нінэвія
Размяшчалася Нінэвія на тэрыторыі сучаснага Ірану. Горад меў выразную планіроўку, якую ніхто не адважваўся парушыць. А ў 612 годзе да н.э. горад быў разбураны і спалены войскамі вавіланян і мідзян.
Першыя кнігі былі завезеныя сюды з краін, з якім Асірыя вяла бітва і перамагла іх. З таго часу ў краіне з'явіліся кнігалюбы. Што да самога цара Ашшубанипале, то ён быў вельмі адукаваным чалавекам, чытаць і пісаць навучыўся яшчэ ў дзяцінстве, а ў часы праўлення меў велізарную бібліятэку, пад якую вылучыў некалькі пакояў у сваім палацы. Ён вывучаў ўсе навукі таго часу.
У 1849 г. англійскі падарожнік Лейярд падчас раскопак выявіў разваліны, супакою пад зямлёй шмат стагоддзяў. Доўгі час ніхто нават не ўяўляў сабе каштоўнасць гэтай раскопкі. І толькі калі сучасныя навукоўцы навучыліся чытаць вавілонскія пісьмёны, стала вядомая іх сапраўдная каштоўнасць.
Што знаходзіцца на старонках гліняных кніг?
На старонках гліняных кніг захоўвалася культурная спадчына Шумера і Акад. Яны распавялі, што яшчэ ў тыя старажытныя часы матэматыкі ўмелі здзяйсняць многія матэматычныя дзеянні: вылічэнне адсоткаў, вымярэнне плошчы, узвядзенне колькасці ў ступень і выманне кораня. У іх існавала нават свая табліца множання, праўда яна была значна складаней для ўспрымання, чым тая, якой мы карыстаемся цяпер. Больш за тое, вымярэнне тыдня менавіта сям'ю днямі бярэ пачатак менавіта з таго часу.
"Кніга - маленькае акенца, праз яго ўвесь свет бачна»
«Будзеш кнігі чытаць - будзеш усё ведаць»
«З глыбіні мора дастаюць жэмчуг, з глыбіні кніг чэрпаюць веды»
Стварэнне і асаблівасці захоўвання
Захоўваліся гліняныя кнігі даволі цікавым чынам. Ўказанне назвы і нумары старонкі ўнізе кнігі было галоўным правілам. Таксама ў кожнай наступнай кнізе ўпісвалі радок, на якой скончылася папярэдняя. Трэба адзначыць, што захоўваліся яны ў строгай парадку. Больш за тое, у Нинневийской бібліятэцы меўся нават свой каталог, у якім фіксавалася назву, колькасць радкоў і галіна, да якой кніга яна належала. Тут былі і заканадаўчыя кнігі, і аповесці апавяданняў падарожнікаў, веды аб медыцыне, рознага роду слоўнікі і граматы.
Гліну для іх стварэння выкарыстоўвалі самага высокага якасці. Яе спачатку доўга вымешваюць, потым рабілі невялікія таблічкі і пісалі на іх палкай, пакуль паверхня яшчэ была сырой.