Праўда, усё прыгожа, усё ідэальна? Калі любоў узаемная. А што рабіць, калі я закахалася ў хлопца, які любіць іншую? Як паступаць, як жыць, як перажыць і не звар'яцець?
Колькі дзяўчат задавалі сабе гэтае пытанне, але далёка не ўсе знаходзілі адказ, які б іх задаволіў.
Прагматыкі і цынікі часцей за ўсё кажуць у такой сітуацыі: ды забудзь. Забудзешся тут, калі перад вачыма ўвесь час стаіць тая, іншая, а ў галаве круцяцца думкі: чым яна лепшая, чым яна такая асаблівая, чаму, чорт вазьмі, гэта не я? А самае страшнае, гэта да ўсяго іншага, табе яшчэ і вядома, што яна яго ня любіць. Так, твой асаблівы, незвычайны, самы лепшы, для яе - проста пустое месца.
Злосць, крыўда, раздражненне, магчыма нянавісць. Увесь спектр пачуццяў накрывае з галавой. І ты проста ўжо не разумееш, пра што думаць і як дзейнічаць. Вядома, можна яе зненавідзець, бо гэта ж яна, так-так, менавіта яна ўсё сапсавала і паламала. Нават калі гэтая трэці бок вашага любоўнага трыкутніка і ведаць не ведае ні аб вашай любові, ні пра яго. Усё роўна, ва ўсім яе віна. Можна пасылаць ёй мегатоны нянавісці, праклінаць, жадаць усяго самага горшага з горшага. Так становіцца лягчэй. На час.
А калі табе нельга яе ненавідзець. А калі, напрыклад, яна - твая сяброўка? Калі яна любіць яго і жыць без яго не можа? І калі ты, ты сама любіш яе, шануеш яе. Што тады? Як паступаць? Расказаць ёй, падвяргаючы вашу дружбу выпрабаванням ці ж, можа быць, прамаўчаць, а калі праўда адкрыецца, а яна сапраўды адкрыецца, проста страціць сяброўку і жыць далей з двайны болем у душы.
Што рабіць? Па-першае, адыдзі ад сцяны. Калі выб'еш мазгі, то ўжо дакладна не знойдзеш рашэння, бо думаць няма чым. Адышла? Малайчына. Цяпер попей чагосьці заспакойлівага і пастарайся супакоіцца. А лепш паспаць. На свежую галаву лягчэй прымаць правільныя рашэнні.
Такім чынам, ты быў свежы і, наколькі гэта магчыма вядома. Выдатна. Вось зараз можна пачынаць разбірацца ў сітуацыі.
Як паступаць калі ён кахае іншую, і яна яго таксама любіць. Гэта значыць, яны пара. Тут у цябе ёсць толькі два выйсця: адпусціць ці ж змагацца за хлопца. Адпускаць, вядома ж, складана, балюча і невыносна, спачатку. Але ў дадзенай сітуацыі, гэта адзіна правільнае рашэнне. Нават калі ты думаеш не так і хочаш змагацца. Ну, Прааналізуй сама: ён яе любіць. КАХАЕ. Як ты збіраешся выкараніць гэтую любоў? Тут бо шчыра не згуляеш. Значыць, ты мэтанакіравана, і даруй ужо, подла, збіраешся разбураць адносіны. Іншымі словамі, ты будзеш рабіць балюча яму. А бо калісьці любяць, жадаюць шчасця. Ці не з сабой. Проста шчасця. Так што, можа гэта і не каханне зусім. Да таго ж, дапусцім, ты ўсё-ткі прымусіш яго разлюбіць іншую і быць з табой. Ты ж не зможаш жыць спакойна, таму што заўсёды будзеш ведаць, што калі ты змагла яго адвесці ў яе, значыць яшчэ адна такая ж, бязмежна закаханая, цалкам зможа яго забраць у цябе. А ці можна назваць шчаслівай жыццё, калі ты ўвесь час адчуваеш страх? Адкажы на гэтыя пытанні і яшчэ раз падумай аб варыянце «адпусціць».
Таму што, часцей за ўсё, любоў так хутка не праходзіць. І калі чалавек пакутуе з-за непадзеленай пачуцці, той, хто ў гэты момант прапануе яму сваю любоў проста становіцца заменнікам, спосабам забыцца, выклікаць рэўнасць. Нават калі твой любімы шчыра будзе спрабаваць пабудаваць адносіны, далёка не факт, што ў яго атрымаецца. Справа ў тым, што з дапамогай цябе ён будзе гвалтоўна выкараняць з сябе пачуцці да іншай. А гвалт выклікае раздражненне і нянавісць. І ўвесь гэты негатыў, рана ці позна, ён выплюхне ў твой бок. І тады табе будзе ў сотні разоў больш балюча. Бо ты ўжо паспела падарыць яму сваю душу, а ён апынуўся няўдзячнай свіннёй. А яшчэ горш тое, што ён у выніку забудзе мінулыя пачуцці і пакахае. Але не цябе. А зусім староннюю дзяўчыну, якая і ведаць не ведае пра ўсе яго нядаўніх душэўных перыпетыях. І. на самай справе, нават вінаваціць яго няма за што. Таму што, у большасці выпадкаў паміж адной і другой любоўю павінен быць пераход, масток, які прымушае адысці ад аднаго краю і ступіць на іншы. На мосце можна доўга стаяць. Але жыць там яшчэ ніхто не заставаўся. Крыўдна, прыкра, але факт.
Сапраўдная сяброўка зразумее, таму што сэрцу не загадаеш. А калі яна цябе асудзіць, значыць гэта чалавек не варта высокага звання «сябар». Можаш паверыць наслово, пасля такой размовы стане лягчэй. Хай не на шмат, але ўсё ж прасцей. І нават калі ты вырашыш на час аддаліцца, яна будзе ведаць прычыну, а не губляцца ў здагадках і перажываць. Бо ўсё ж такі, як бы мы не любілі, як бы не перажывалі, але часта так бывае, што хлопцы прыходзяць і сыходзяць, а сяброўства застаецца назаўжды.