Біяграфія акцёра Віталя Саломіна

Акцёра Саломіна ведаюць усе. Таму што без Віталя Саломіна ніколі б не было кранальнага і сумленнага памочніка Шэрлака Холмса - Доктара Ватсана. Менавіта дзякуючы таму, што біяграфія акцёра ўключае гэтую ролю, пра яго ведаюць нават дзеці, якія нарадзіліся ў новым тысячагоддзі. Аднак жа, біяграфія акцёра Віталя Саломіна цікавая не толькі гэтым фактам.

Менавіта таму мы дэталёва пагаворым пра біяграфію акцёра Віталя Саломіна. Жыццё Віталя пачалася ў горадзе Чыце. Менавіта там пражывала сям'я Саломіна, калі ён з'явіўся на свет дванаццатага снежня 1941 года. Як мы бачым, яго біяграфія пачалася ў першы год вайны. Па ўспамінах акцёра, тады стаялі страшныя маразы. Калі Віталя адпраўлялі за вадой, ён заўсёды стараўся яе не праліць, таму што ногі адразу ж примерзали да лужынах. Але у акцёра ўсё роўна не было прычын для скаргаў. Яго біяграфія складвалася вельмі нядрэнна. Хлопец вельмі любіў чытаць і вечарамі сядзеў каля печы са шклянкай гарбаты. Магчыма, гэта супадзенне, але ён проста любіў Конан Дойла. Хоць, варта адзначыць, што ва ўяўленні Саломіна, Ватсан маляваўся зусім не такім, якім ён увасобіў гэтага персанажа на экране.

Бацькамі Віталя былі прафесійныя музыканты. Яны вельмі хацелі, каб хлопчык гуляў на піяніна, вось толькі сам Віталь гэтага зусім не жадаў. У рэшце рэшт, бацькі махнулі рукой на свае мары і далі хлопцу права выбару. А для Віталіка у той час самым цікавым быў спорт. Ён займаўся практычна ва ўсіх секцыях. Што прыносіла хлопцу масу задавальнення. Ён выдатна валодаў баявымі мастацтвамі, але ніколі не мог біць людзей проста так. Толькі ўжо будучы дарослым мужчынам, ён ударыў чалавека, які вельмі моцна пакрыўдзіў аднаго з лепшых сяброў Саломіна. Виталлий заўсёды быў вельмі справядлівым чалавекам і ніколі не дазваляў крыўдзіць тых, каго ён любіў і паважаў.

У Віталя быў старэйшы брат Юры, таксама вядомы акцёр. Магчыма, на выбар прафесіі Віталя падзейнічала менавіта тое, што брат паехаў і паступіў у тэатральны інстытут у Маскве. Віталіку таксама захацелася займацца лицедейством, як брат. Ну а, акрамя таго, яго заўсёды цікавіў кінематограф, і Віталь лічыў прафесію акцёра вельмі важнай і неабходнай. Менавіта таму Віталік адправіўся паступаць у Шчэпкінскага вучылішча. Бацькі цалкам яго падтрымалі, вырашыўшы, што стаіць па меншай меры паспрабаваць, нават калі разочаруешься, чым усё жыццё прасядзець дома. Саломін абраў Шчэпкінскага вучылішчы не выпадкова. Проста ён ні пра якія іншыя і не ведаў. Аб Шчэпкінскага вучылішча і Малым тэатры, у які трапляюць яго выпускнікі, хлопцу распавёў яго брат. Дарэчы, менавіта Малы тэатр заўсёды заставаўся для Саломіна родным домам. Ён закахаўся ў яго і заўсёды заставаўся верным. Віталь змог досыць лёгка паступіць у Щепкиинское і скончыць яго. У хлопцу бачылі чалавека, які зможа стаць сапраўдным акцёрам. І ён апраўдаў надзеі, якія былі на яго ўскладзеныя. Малады чалавек пачаў гуляць у спектаклях, і яго талент раскрыўся. Віталь сыграў мноства разнастайных роляў. Спачатку, вядома ж, яму давалі невялікія ролі, але, з кожнай згулянай, давяралі ўсё больш і больш сур'ёзныя.

Акрамя таго, Саломін апынуўся яшчэ і выдатным рэжысёрам. Першай яго антрэпрызай стала «Сірэна», у якой ён гуляў з Удавічэнка і Разанавай. Здавалася б, гэта была першая спроба, якая наўрад ці магла выйсці удалай, бо яшчэ ніхто не адмяняў прыказку пра першы бліне. Аднак жа, усё выйшла зусім наадварот. Антрэпрыза прайшла з аншлагамі, гледачы засталіся задаволенымі і захопленымі. Таму Саломін працягнуў ставіць свае антрэпрызы, якія карысталіся ў гледачоў велізарным поспехам. Ён умеў зрабіць так, каб п'есы, у якіх удзел прымала мінімальная колькасць акцёраў, былі цікавымі, насычанымі, своеасаблівымі і канцэптуальнымі. У Саломіна быў дар ствараць нейкія пастаноўкі і здзіўляць гледачоў новымі поглядамі і рашэннямі.

Калі ж казаць пра працы ў кіно, то Саломін стаў вядомым раней, чым яго борат. Спачатку ён адыграў у эпізодзе, у карціне «Вуліца Ньютана, дом адзін». Потым былі ролі ў «Старэйшай сястры», «Старшыні», «Жанчынах». Але гэта было толькі пачаткам яго папулярнасці. А вось яе пік наступіў тады, калі мы ўсе пазнаёміліся з самымі лепшымі Шэрлакам Холмсам і доктара Ватсана усіх часоў і народаў. Хоць, варта адзначыць, што Саломін ніколі не лічыў Дойла вялікім пісьменнікам. Так, вядома ж, ён любіў дэтэктывы, але, на яго думку, акцёр не мог цалкам раскрыцца ў такім жанры. Ён лічыў, што талент драматычнага выканаўцы раскрываюць толькі такія Класікі, як Шэкспір, Чэхаў, Грыбаедаў і іншыя «слупы» класічнай літаратуры. Але, усё адно, здымкі ў «Холмсе» прыносілі радасць Саломін. Менавіта там ён знайшоў аднаго з самых блізкіх сяброў - Васіля Ліванава. Якія былі сябрамі на экране, яны сталі сябраваць і ў жыцці. Наогул, Саломін быў досыць своеасаблівым чалавекам.

У яго быў цяжкі, Патэнтаваная ў чымсьці, характар. Напрыклад, ён некалькі гадоў забараняў жонцы здымацца, хоць менавіта ў «Шэрлака Холмсе» сам прапанаваў ёй згуляць ролю ў адной з гісторый. У Саломіна заўсёды быў вельмі моцны і валявы характар. Ён мог упарціцца, а мог наогул каго-то не заўважаць. Але пры гэтым калегі любілі яго і даравалі. Ён умеў дарыць людзям свята ў самыя нечаканыя моманты. Акрамя таго, Саломін заўсёды ўражваў усіх сваім талентам. І яго паважалі нават тыя, каму складана было трываць яго характар.

Яшчэ адной вельмі папулярнай роляй для Саломіна стала роля ў фільме «Зімовая вішня». Хоць ён быў поўнай супрацьлегласцю свайго героя, Саломін, несумненна, атрымалася згуляць яго праўдзіва і шчыра.

Саломін да апошняга дня працаваў у тэатры, гуляючы мноства разнастайных роляў. Здымаўся ён і ў фільмах. Ён вельмі даражыў сваёй сям'ёй, хоць, па сваім і быў кансерватыўны. У Саломіна засталося двое дачок і ўнук. Ён сышоў з жыцця вельмі нечакана, дваццаць сёмага траўня 2002 года. Але, не гледзячы на ​​гэта, мы заўсёды будзем памятаць яго, бо ведаем, што толькі такім можа быць легендарны доктар Ватсан.